Νότιο Σουδάν: Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα καταδικάζουν φαινόμενα βαρβαρότητας και βίας δίχως προηγούμενο

Οι πληροφορίες που έφτασαν  στο διεθνή ιατρικό ανθρωπιστικό οργανισμό κάνουν λόγο για φρικιαστικές -στοχευμένες - δολοφονίες, ακόμα και μέσα στο κρατικό νοσοκομείο του Μπέντιου, και δείχνουν μία ανησυχητική κλιμάκωση της βίας και της βαρβαρότητας στη χώρα. Οι MSF καλούν όλες τις ένοπλες δυνάμεις να πάψουν τις στοχευμένες δολοφονίες , οι πολεμιστές ένθεν και ένθεν να γίνουν υπόλογοι των πράξεων τους και  να αναλάβουν την ευθύνη τους για την ασφάλεια των αμάχων στις περιοχές που βρίσκονται υπό  τον έλεγχό τους.
Την περασμένη εβδομάδα, μια διεθνής ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα επισκέφθηκε το Μπέντιου για να διενεργήσει ανεξάρτητη εκτίμηση της κατάστασης  και να συγκεντρώσει μαρτυρίες από αυτόπτες μάρτυρες.
«Αυτό που είδα στο Μπέντιου αποτελεί  προσβολή για την ανθρωπότητα :  Έβλεπες πτώματα αμάχων να κείτονται  σκορπισμένα στους δρόμους σε προχωρημένο στάδιο αποσύνθεσης, φαγωμένα από σκυλιά και πουλιά» αναφέρει ο Raphael Gorgeu, Επικεφαλής Αποστολής  στη χώρα. «Η βία στο Νότιο Σουδάν έχει πάρει μία ιδιαίτερα άσχημη τροπή, στερώντας  από τους ανθρώπους την πλέον βασική ανθρώπινη ιδιότητα: την αξιοπρέπεια. Να γίνεσαι μάρτυρας μιας τέτοιας κατάστασης είναι τρομερό».
Βασισμένοι σε καταθέσεις από αυτόπτες μάρτυρες, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν συγκεντρώσει αξιόπιστες  πληροφορίες που κάνουν λόγο για 33 νεκρούς στο κρατικό νοσοκομείο του Μπέντιου, συμπεριλαμβανόμενου ενός υπάλληλου του υπουργείου Υγείας.
«Το διεθνές προσωπικό των MSF άκουσε από αυτόπτες μάρτυρες ιστορίες τρομακτικής βίας που συνέβησαν στον περίβολο του νοσοκομείου» αναφέρει ο Christofer Lockyear, υπεύθυνος επιχειρήσεων για το Νότιο Σουδάν.
«Αν και οι ασθενείς δεν ήταν ο πρωταρχικός στόχος, οι άνθρωποι οι οποίοι κατέφυγαν στο νοσοκομείο προς αναζήτηση ασφάλειας, στοχοποιήθηκαν επιλεκτικά βάσει της ταυτότητας  και της τοποθέτησής τους.  Για  άλλη μία φορά στο Νότιο Σουδάν, βλέπουμε νοσοκομεία – μέρη τα οποία θα έπρεπε να προστατεύονται  ως  ασφαλή καταφύγια – να δέχονται ολοένα και περισσότερες επιθέσεις»
Δύο μάρτυρες δήλωσαν  πως μία ομάδα 21 ατόμων που προέρχονταν από το Νταρφούρ οδηγήθηκαν  παρά τη θέλησή τους  έξω από το νοσοκομείο και  δολοφονήθηκαν  πίσω από το κτιριακό συγκρότημα. Μια  άλλη ομάδα από 5 αμάχους Nuer, συμπεριλαμβανομένης μίας γυναίκας, πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν  μέσα στο νοσοκομείο. Όμως και  άλλα άτομα από το Νταρφούρ βρίσκονται μεταξύ των θυμάτων όπως επίσης ένας  Dinka. Έπειτα από τις άγριες συγκρούσεις, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έστειλαν μία επιπλέον χειρουργική ομάδα και περαιτέρω ιατρικές προμήθειες που έφτασαν από αέρος  για να ενισχύσουν την υπάρχουσα ομάδα των MSF.  Μέχρι χθες περισσότερα από 230 άτομα  είχαν  υποβληθεί  σε θεραπεία για τραύματα πυροβολισμών. Ένα μέλος του ιατρικού προσωπικού το οποίο ήταν παρόν κατά τη διάρκεια των βιαιοπραγιών στο νοσοκομείο έδωσε την εξής κατάθεση:
Οι συγκρούσεις άρχισαν περίπου στις 6.30 το πρωί. Όταν άρχισαν οι συγκρούσεις, κατέφθασαν στο νοσοκομείο άμαχοι και λιποτάκτες αναζητώντας καταφύγιο. Οι στρατιώτες μας κατηγορούσαν πως είμαστε με το μέρος της κυβέρνησης, λέγοντας πως όποιος παραμένει στο Μπέντιου υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης θεωρείται προδότης. Τους εξηγήσαμε πως είμαστε ιατρικό προσωπικό. Κρυβόμουν σε ένα υπόγειο με τους υπόλοιπους συναδέλφους μου. Είδαμε να δολοφονούν μία ομάδα ανθρώπων.  Στην ομάδα αυτή ήταν ένας υπάλληλος του υπουργείου Υγείας, ένας άνδρας από το Νταρφούρ, μία γυναίκα  Nuer και δύο άνδρες Nuer. Εκείνοι από το Νταρφούρ κατέβαλαν αντίσταση και ολόκληρη η ομάδα σκοτώθηκε.  22 ήταν τα άτομα από το Νταρφούρ που  οδηγήθηκαν πίσω από το νοσοκομείο. Δολοφονήθηκαν όλοι  εκτός από έναν γιατί  ήταν παιδί. Αργότερα  είδα τα πτώματα τριών ανθρώπων από το Νταρφούρ  που σκοτώθηκαν μπροστά στο νοσοκομείο και άλλων τριών  μέσα στον περίβολο του νοσοκομείου. Ήμουν εδώ όταν έφεραν τους πληγωμένους από το τζαμί. Τους είχαν χτυπήσει και κλέψει κάποιοι ασθενείς, ένστολοι, γιατί δεν τους ήθελαν στο νοσοκομείο. Αφού έφυγαν οι στρατιώτες, πήγα στον καταυλισμό του UNMISS γιατί δεν ένιωθα  πλέον ασφαλής στο νοσοκομείο. Πολλοί άνθρωποι έχουν σχέσεις και  με τους δύο στρατούς. Φοβάμαι να φύγω από  τη βάση των Ηνωμένων Εθνών.
Χιλιάδες άλλοι   αναζήτησαν σωτηρία στην κοντινή βάση UNMISS των H.E., η χωρητικότητα της οποίας ξεπέρασε  το μέγιστο όριό της των 6.000 ανθρώπων φτάνοντας τους 22.000 μέσα σε λίγες ημέρες. Ο αριθμός αυτός είναι τεράστιος και  καμία από τις οργανώσεις βοήθειας  δεν είναι αρκετά εξοπλισμένη για να περιθάλψει.  Ο ένας κίνδυνος για τη ζωή τους εκεί δίνει τη θέση του σε έναν άλλο: Καθώς αντιστοιχεί μόλις μια τουαλέτα ανά 130 άτομα,  η απειλή για την υγεία των εκτοπισμένων ανθρώπων είναι μεγάλη. Υπάρχει επίσης έλλειψη νερού, με λιγότερα από 6 λίτρα νερού ανά άτομο την ημέρα, ενώ 15 είναι τα λίτρα που  θεωρούνται ως ελάχιστο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Οι MSF σταθερά καταδικάζουν τη βία από την αρχή της κρίσης στο Νότιο Σουδάν, και κάνουν λόγο για παραβιάσεις , ανεξάρτητα  από το ποιες είναι οι εμπλεκόμενες ένοπλες πλευρές.
«Ενώ οργανώσεις όπως οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα παραμένουν σταθερές στη δέσμευσή τους να περιθάλψουν με τον καλύτερο τρόπο τους τραυματίες των συγκρούσεων, ανησυχούμε πολύ ότι η κατάσταση τείνει να ξεφύγει  εκτός ελέγχου. Οι δυνατότητες των οργανώσεων δεν είναι απεριόριστες» αναφέρει ο Gorgeu. «Παραμένει ηθική και νομική ευθύνη όλων των ένοπλων δυνάμεων  να φροντίσουν για την ασφάλεια των αμάχων, να διευκολύνουν την ανθρωπιστική βοήθεια και να σεβαστούν τις ιατρικές εγκαταστάσεις. Ήρθε η ώρα για την αντιπολίτευση και την κυβέρνηση να προχωρήσουν μπροστά»
Αν δεν αντιμετωπιστούν επειγόντως, υπάρχει κίνδυνος οι συνθήκες συνωστισμού  και η έλλειψη νερού και αποχέτευσης  να προκαλέσουν πολλούς θανάτους από ασθένειες  ιάσιμες. Οι εκτοπισμένοι έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε συνθήκες διαβίωσης που μόνο κολαστήριο θυμίζουν, μέσα στη  βάση των Η.Ε,  και σε συνθήκες απειλητικές για  τη ζωή τους έξω από τη βάση. Κάποιοι από τους εκτοπισμένους δήλωσαν στους MSF ότι έχουν αποφασίσει να ρισκάρουν και να επιστρέψουν στην πόλη Μπέντιου.