Σαχέλ: H τύχη 160.000 προσφύγων από το Μάλι κρέμεται από μια κλωστή

Από τα τέλη Ιανουαρίου, περίπου 160.000 πρόσφυγες από το Μάλι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα τους αναζητώντας καταφύγιο στους καταυλισμούς στην Μπουρκίνα Φάσο, στη Μαυριτανία και στο Νίγηρα. Κι ενώ η κατάσταση στο Μάλι εξακολουθεί να είναι ασταθής αφήνοντας λίγες ελπίδες για επιστροφή των προσφύγων στη χώρα τους, άλλη μια απειλή βρίσκεται προ των πυλών, η περίοδος των βροχοπτώσεων που θα περιπλέξει ακόμα περισσότερο τη διαδικασία παροχής βοήθειας.

Σύμφωνα με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα που παρέχουν βοήθεια σε πρόσφυγες από το Μάλι σε καταυλισμούς στην Μπουρκίνα Φάσο, στη Μαυριτανία και στο Νίγηρα, η διεθνής βοήθεια που φτάνει είναι ανεπαρκής.

“Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα ζητούν από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ (UNHCR) και το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων να αυξήσει και να επιταχύνει τη διανομή της βοήθειας στην Μπουρκίνα Φάσο, στη Μαυριτανία και στο Νίγηρα πριν η περίοδος των βροχοπτώσεων δυσκολέψει ακόμα περισσότερο τη διαδικασία της διανομής”, δήλωσε ο Malik Allaouna, διευθυντής επιχειρήσεων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.

Στον αυτοσχέδιο καταυλισμό Μπέρα στη Μαυριτανία, που βρίσκεται στη μέση της ερήμου, οι κάτοικοι μοιράζονται μια τουαλέτα ανά 220 άτομα. Λαμβάνουν μόνο 11 λίτρα νερό ανά άτομο την ημέρα και η διανομή της επισιτιστικής βοήθειας από το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Τροφίμων δεν ανταποκρίνεται στις ειδικές διατροφικές ανάγκες των παιδιών.

“Λάβαμε 4 κιλά ρύζι-η ποιότητά του είναι μέτρια και είναι γεμάτο πετραδάκια-δυο φλιτζάνια λάδι και δυο φλιτζάνια ζάχαρη για δέκα μέρες”, λέει ένας κάτοικος του καταυλισμού Μπέρα. “Μας έχουν δώσει μία μόνο μερίδα από τότε που ήρθαμε”, προσθέτει.

Στην Μπουρκίνα Φάσο, όπου οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εργάζονται σε τέσσερις καταυλισμούς, η διανομή των τροφίμων δεν γίνεται σωστά σύμφωνα με την οργάνωση. “Διανέμεται η ίδια ποσότητα χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο αριθμός των μελών μιας οικογένειας”, λέει ο Mohamed El Moktar, πρόσφυγας στον καταυλισμό Γκανταφάμπου. “Είμαστε επτά άτομα. Μετά από δυο μέρες, δεν μας έχει μείνει τίποτα”.

Αυτές οι συνθήκες διαβίωσης είναι πολύ πιο κάτω από τα διεθνή πρότυπα στην παροχή βοήθειας και καθιστούν ακόμα πιο ευάλωτους όσους είναι ήδη καταπονημένοι από ένα πολύ μεγάλο ταξίδι. Οι περισσότερες ασθένειες που αντιμετωπίζουν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα  στους καταυλισμούς συνδέονται άμεσα με τις κακές συνθήκες διαβίωσης.  

Στο κέντρο θεραπείας των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στον καταυλισμό Μπέρα, τέσσερεις στους δέκα υποβάλλονται σε εξέταση για λοιμώξεις του αναπνευστικού και δυο στους 10 για διάρροια. Οι επόμενες πιο συνηθισμένες παθήσεις είναι οι δερματολογικές μολύνσεις και ο παιδικός υποσιτισμός. Από τη στιγμή που η οργάνωση άρχισε να εργάζεται στον καταυλισμό, έχουν υποβληθεί σε θεραπεία για υποσιτισμό πάνω από 500 παιδιά.

"Η επισιτιστική ανασφάλεια απειλεί τόσο τους πρόσφυγες από το Μάλι όσο και τις  τοπικές κοινότητες που αντιμετωπίζουν ήδη μεγάλα προβλήματα από τις κακές σοδειές”, προσθέτει ο Mr. Allaouna. “Το μόνο που θα αποτρέψει περαιτέρω επιδείνωση της διατροφικής κατάστασης των παιδιών είναι η διανομή τροφίμων σε επαρκή ποσότητα και ποιότητα”.