Υεμένη: η εμπειρία μιας ξεχωριστής αποστολής

Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΡΕΠΠΑΣ ΡΩΤΗΣΕ:
Τι σε έκανε να πας και να κάτσεις ως συντονιστής πεδίου στην Υεμένη;
-Λοιπόν, η απόφαση να δουλέψω ως συντονιστής πεδίου στην Υεμένη είναι η φυσική συνέπεια της δουλειάς μου έως τώρα με τους ΓΧΣ. Αυτή είναι η τέταρτη μου αποστολή (προηγήθηκαν Ζάμπια, Ουγκάντα, Αιθιοπία), ως νοσηλευτής. 

Η αλήθεια είναι ότι η περίοδος είναι πράγματι δύσκολη εκεί. Η οργάνωση πάντως κάνει τα πάντα να προστατεύσει τα παιδιά που δουλεύουν, ελαχιστοποιώντας, στο μέτρο του δυνατού φυσικά, το ρίσκο που πάντα θα υπάρχει. Άλλωστε ως συντονιστής η ασφάλεια της ομάδας ήταν ένα απ τα κυρία μελήματα μου.
 
Ποιες ήταν οι δυσκολίες που συνάντησες σε αυτή την χώρα μία τόσο κρίσιμη περίοδο γεμάτη εξεγέρσεις και επαναστάσεις;
-Δυσκολίες πολλές. Πρακτικές δυσκολίες, αφού δουλεύαμε σ’ ένα νοσοκομείο που υπολειτουργούσε και όλο το βάρος έπεφτε στους ΓΧΣ. Το να δουλεύεις καθημερινά σε εμπόλεμη ζώνη είναι κουραστικό και ψυχοφθόρο. Και φυσικά η διαφορά κουλτούρας, αφού η Υεμένη είναι μια μουσουλμανική χώρα με πολλές διαφορές απ τη δική μας. Χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Τελικά ανακαλύπτεις πάντως οι πραγματικές άξιες τις ζωής είναι πανανθρώπινες και τις συναντάς σε όλες τις χώρες του κόσμου.

 Τι σου πρόσφερε αυτή η εμπειρία;  Θα ξαναέκανες αυτό το ταξίδι;
-Το σημαντικότερο είναι η βοήθεια που δίνεις στους ανθρώπους που την έχουν ανάγκη και η ηθική ικανοποίηση που λαμβάνουμε είναι τεράστια.
Σε προσωπικό επίπεδο επίσης, νομίζω ότι σε τέτοια δύσκολα περιβάλλοντα είναι πρόκληση να βελτιώσουμε την οργανωτικότητά μας, να αυξήσουμε τη γνώση μας στη δουλειά αλλά και σε προσωπικό επίπεδο γνωρίζοντας άλλους ανθρώπους και πολιτισμούς μπαίνουμε στη διαδικασία να σκεφτούμε, να συγκρίνουμε και είναι στο χέρι μας τελικά να γίνουμε καλύτεροι σαν άνθρωποι.
Μετά από αυτά νομίζω καταλαβαίνετε ότι θα το ξανάκανα...
 
Πώς σε αντιμετώπισε ο ντόπιος πληθυσμός
-Ο ντόπιος πληθυσμός, όπως και σε όλες τις αποστολές μας αντιμετώπισε πολύ θετικά. Παρ’ όλες τις διαφορές που προανέφερα, βλέποντας το λόγο παρουσίας μας εκεί και τη δουλειά μας, μας αγκάλιασε, μας βοήθησε, μας προστάτευε...

Η  ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΣΕΛΙΜΗ ΡΩΤΗΣΕ:
Πώς είναι τα πράγματα εκεί;
-Η κατάσταση εκεί είναι αρκετά δύσκολη και τις τελευταίες εβδομάδες όπως πιθανόν πληροφορείστε, χειροτερεύει. Δε θα μπω σε πολιτικά θέματα, αλλά σίγουρα η παρουσία των ΓΧΣ στην Υεμένη είναι πραγματικά σημαντική.
 
Οι γιατροί πώς τα καταφέρνουν;
-Αυτή τη στιγμή υπάρχουν σχεδόν 10 προγράμματα των ΓΧΣ στην Υεμένη, σε διάφορες περιοχές της. Τα καταφέρνουμε γατί αγαπάμε αυτό που κάνουμε και γατί ο ντόπιος πληθυσμός πραγματικά το αναγνωρίζει και μας παραστέκεται.
 
Υπάρχουν φάρμακα;
-Στα δικά μας προγράμματα, τα φάρμακα παρέχονται από τους ΓΧΣ. Επίσης παρέχουμε φάρμακα και σε νοσοκομεία που τα χουν ανάγκη.
 
Χειρουργεία γίνονται κανονικά;
-Ναι, χειρουργεία γίνονται. Έχουμε πλήρεις ομάδες με χειρουργούς, αναισθησιολόγους κλπ.