Σπύρος Παπαδόπουλος - "Ειρήνη και Ετυχία και ...πάπαλα!"

Πως έγινε η πρώτη γνωριμία σου με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα;

"Από την τρέχουσα ειδησεογραφία, γνώριζα την ύπαρξή σας, αλλά η "γνωριμία" μας έγινε, όταν έπεσε κάποιο έντυπό σας στα χέρια μου και πραγματικά έμεινα έκπληκτος με τις δραστηριόητές σας. Ειλικρινά πιστεύω, ότι ανθρωπιστικές-μη κυβερνητικές οργανώσεις, σαν τη δική σας... σας θέτουν εκτός εποχής!!!

Δεν θεωρείται στις μέρες μας ούτε sic ούτε in, ούτε high...
ν' αφήνουμε κατά μέρος την καριέρα μας, την ασφάλειά μας, το προφίλ μας, τον χρηματοοικονομικό μας σύμβουλο, τις λαμπερές κοινωνικές συνευρέσεις μας -με τις δεκάδες μοντέλες να περιφέρουν τις τέλειες αναλογίες τους- και να τρέχουμε να βοηθούμε τους διάφορους αναξιοπαθούντες! Γιατί; Μήπως τους ξέραμε κι από χτες; Να βοηθήσεις τον συνάνθρωπο -δε λέω- δεν είμεθα και κτήνη! Αλλά και η ανθρωπιά έχει τις εποχές της... Γι' αυτό υπάρχουν και τα Χριστούγεννα, το Πάσχα... να στείλεις το τσουρεκάκι σου, να στείλεις το αυγουλάκι σου, να ευχηθείς κι ένα "Ειρήνη και Ευτυχία" και... πάπαλα... του χρόνου πάλι! Εσείς, τό' χετε πάρει σχοινί-κορδόνι, δε νομίζω ότι είναι σωστό... διότι την ώρα που εσείς τρέχετε στους Τρίτους Κόσμους, κάποιοι άλλοι κάνουν καριέρα... στο πόδι σας... και στο τέλος θα καταντήσετε κι εσείς... αναξιοπαθούντες! Δεν σας το εύχομαι αλλά πολύ το φοβάμαι... Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά κινδυνεύουνε να παρασυρθούνε και διάφοροι αφελείς -σαν ελόγου μου-
ν' αφήσουμε την... ευμάρεια και ν' αρχίσουμε να τρέχουμε στα όρη και στ'άγρια βουνά. Σας το επισημαίνω και πάλι: ΕΙΣΤΕ ΕΚΤΟΣ ΕΠΟΧΗΣ!"

Υπήρξε συνέχεια στο... ειδύλλιο;

"Προσωπικώς, επειδή προσπαθώ, με νύχια και με δόντια, να μείνω εκτός εποχής, κάνω ό,τι μπορώ για να είμαι κοντά σας. Και ως Δημόσιο πρόσωπο και ιδιωτικώς..."

Πόσο πιστεύεις ότι βοηθούν τα Μέσα Ενημέρωσης στο να περάσουν μηνύματα ανθρωπιστικής δράσης στις μέρες μας;

"Εαν τα ΜΜΕ βοηθούσαν ως και εώς όφειλαν και σας βλέπαμε κάθε τόσο από'δω και από'κει στα παράθυρα και στις πόρτες και στα υπόλοιπα... κουφώματα, τότε ΝΑΙ! Θα σας μετράγαμε, θα σας υπολογίζαμε, θα είχατε μια δυναμικά. Διότι και ο κ. Χαρδαβέλλας και ο κ.Μικρούτσικος και η κ.Νικολούλη, κοινωνικό έργο παράγουν.Αλλά ταυτόχρονα είναι και κάποιοι. Εσείς ποιοί είστε; Εγώ δεν κακίζω τα ΜΜΕ που σας ψιλοαγνοούν... μ'εσάς κάτι φταίει. και... ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΤΕ! Τώρα το προφίλ σας φταίει, το μακιγιάζ φταίει... ο φωτισμός φταίει....σημασία έχει ότι δε σας θέλει ο "φακός1"

Πρόσφατα, έγινε ένας θεατρικός μαραθώνιος για την υποστήριξη της δράσης μας. Πιστεύεις ότι οι καλλιτέχνες μπορούν να βοηθήσουν;

"Οι καλλιτέχνες μπορούν να βοηθήσουν ασφαλώς, στο βαθμό που έχουν ένα έρεισμα στον κόσμο... Επειδή όμως, η κοινωνική ευαισθησία, είναι είδος εν ανεπαρκεία, θέλει κι αυτό τον τρόπο του... θέλω να πω μη νομίσετε ότι επειδή εγώ -ας πούμε- είμαι γνωσός, θα πω ΒΟΗΘΕΙΣΤΕ, και θα ανταποκριθούν. Είναι τέτοια η διαστροφή ώστε πρέπει η όποια καμπάνια να διεγείρει το "Συγκινησιακόν", του φιλοθεάμονος κοινού..."

Θα ήταν πρόκληση για τον Σπύρο να φύγει σε αποστολή με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα;

"Εαν πραγματικά μπορούσα να βοηθήσω και δεν κινδύνευα να χαρακτηρίσω εγώ ο ίδιος τον εαυτό μου γραφικό -του στυλ ότι έζησα κι εγώ μια εμπειρία, νάχω να διηγούμαι στα εγγόνια μου- ασφαλώς θα ήταν πρόκληση".

Εαν σε ρωτούσε κάποιος γιατί θα το τολμούσες, τι θα απαντούσες;
"Γιατί το χαμόγελο κάποιου που θα ανακούφιζα, θα με ακολουθούσε μέχρι το τέλος της ζωής μου... Αφήστε που θα τακτοποιούσα και κάποιες από τις ενοχές μου!"

Δίνεις την αίσθηση του παιδιού, σε όσους δεν σε ξέρουν καλά. Είναι έτσι;
"Κάνω ό,τι μπορώ για να μη... μεγαλώσω. Όταν ήμουν μικρός, το όνειρό μου ήταν ένα ποδήλατο, το οποίο παρέμεινε όνειρο. Τώρα, το ποδήλατο το πήρα, αλλά, λαχανιάζω στην ανηφόρα!

Τι θα άλλαζες στη ζωή σου;

Όλα!"

Τι απαραιτήτως θα κρατούσες ίδιο;

"Όλα!"