Σομαλία: Δραματική η κατάσταση των εκτοπισμένων πληθυσμών εξαιτίας του πολέμου στο Μογκαντίσου

Οι εντεινόμενες συγκρούσεις μέσα στην πρωτεύουσα της Σομαλίας, το Μογκαντίσου, οδήγησαν σε ακόμα μία μαζική έξοδο του πληθυσμού από την πόλη, γεγονός που αύξησε το νούμερο των εσωτερικά εκτοπισμένων ανθρώπων που έχουν ήδη εγκαταλείψει την περιοχή των συγκρούσεων από τον Ιανουάριο του 2007. Δυτικά του Μογκαντίσου, στο δρόμο για το Αφγκούγιε, όπου οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ) παρέχουν επείγουσα ιατρική και επισιτιστική βοήθεια από τον Απρίλιο του 2007, ο αριθμός των εσωτερικά εκτοπισμένων διπλασιάστηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες, φτάνοντας τους περίπου 200.000 ανθρώπους. Οι περισσότεροι ζουν δίπλα στο δρόμο, σε πρόχειρα καταλύματα, και είναι πλήρως εξαρτημένοι από την εξωτερική βοήθεια.

Ο πληθυσμός ζει σε απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής ενώ την κατάστασή τους επιδεινώνει η πολύμηνη έλλειψη τροφίμων. Στο Αφγκούγιε και το Χαουά Αμπντί (Hawa Abdi), η πλειοψηφία των 1.700 εβδομαδιαίων ιατρικών συνεδριών που πραγματοποίησαν οι ομάδες των ΓΧΣ σχετίζονται με επισφαλείς συνθήκες διαβίωσης: σοβαρό υποσιτισμό, διάρροια και οξείες λοιμώξεις της αναπνευστικής οδού. Τα παιδιά που έρχονται από το Μογκαντίσου σήμερα, ιδιαίτερα αυτά που είναι κάτω των 5 ετών, είναι πολύ αδύναμα. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, περισσότερα από 250 σοβαρά υποσιτισμένα παιδιά, από τα οποία 80 χρειάστηκε να νοσηλευτούν στην εντατική, εισήχθησαν στα επισιτιστικά κέντρα των ΓΧΣ. Αντιμέτωποι με αυτή την ολοένα επιδεινούμενη κατάσταση, οι ομάδες των ΓΧΣ διπλασίασαν τον αριθμό κλινών τους από 20 σε 40 στο Αφγκούγιε και ετοιμάζουν μια παιδιατρική κλινική 50 κλινών στο Χαουά Αμπντί. Το κέντρο εντατικής επισιτιστικής βοήθειας στο Χαουά Αμπντί αύξησε τον αριθμό των κλινών του από 20 το Σεπτέμβριο σε 80 σήμερα, ενώ οι ανάγκες αυξάνουν μέρα με την ημέρα.

Οι δείκτες θνησιμότητας είναι εξαιρετικά ανησυχητικοί. Στο Χαουά Αμπντί, σε έναν καταυλισμό με 32.000 εσωτερικούς πρόσφυγες όπου διατίθεται ανθρωπιστική βοήθεια, ο δείκτης θνησιμότητας των παιδιών που βρίσκονται κάτω από την ηλικία των 5 ετών είναι παραπάνω από διπλάσιος από το όριο επείγουσας ανάγκης: 4,2 θάνατοι σε 10.000 άτομα ανά ημέρα. Η διάρροια είναι η κύρια αιτία θανάτου στον καταυλισμό (πάνω από 50%), εξαιτίας των άθλιων συνθηκών υγιεινής.

Οι ανάγκες για νερό, τρόφιμα, κατάλυμα και ιατρική φροντίδα αυξάνουν ραγδαία. Εντούτοις, μια ενδεχόμενη αύξηση της ανθρωπιστικής βοήθειας είναι εξαιρετικά δύσκολη υπό τις παρούσες συγκρούσεις. Παρά τη διεθνή κινητοποίηση τις τελευταίες εβδομάδες, η βοήθεια εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής σε μεγάλο βαθμό. Οι συνθήκες διαβίωσης στους περίπου 100 πρόχειρους καταυλισμούς κατά μήκος του άξονα Μογκαντίσου - Αφγκούγιε είναι σημαντικά χαμηλότερες από τα γενικά αποδεκτά επίπεδα για επείγουσα ανθρωπιστική παρέμβαση και ο κίνδυνος επιδημιών είναι μεγάλος.

Ο αριθμός των εσωτερικών προσφύγων μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Χωρίς σημαντική αύξηση ουδέτερης και ανεξάρτητης βοήθειας, αυτή η επείγουσα κατάσταση θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο.
Οι ΓΧΣ εργαζόμαστε συνεχώς για περισσότερο από δεκαέξι χρόνια στη νότια και την κεντρική Σομαλία και την παρούσα περίοδο παρέχουμε ιατρική φροντίδα σε εννέα περιοχές – Βακούλ, Μπέυ, Γκαλγκαντούντ, Χιραάν, Κάτω Τζούμπα, Μέση Τζούμπα. Μουντούγκ, Μέση Σαμπέλ και Κάτω Σαμπέλ (Bakool, Bay, Galgadud, Hiraan, Lower Juba, Middle Juba, Mudug, Middle Shabelle, Lower Shabelle). Σήμερα έχουμε περίπου 60 άτομα διεθνές και περισσότερα από 800 άτομα ντόπιο προσωπικό που εργάζονται στη Σομαλία.

Στο Αφγκούγιε, μια ομάδα των ΓΧΣ αποτελούμενη από 80 Σομαλούς και 5 άτομα διεθνές προσωπικό άνοιξε αρκετά επισιτιστικά κέντρα, εργάζεται στο νοσοκομείο και πραγματοποιεί πάνω από 1.700 ιατρικές συνεδρίες την εβδομάδα. Ανάμεσα στα μέσα Αυγούστου και τα τέλη Νοεμβρίου 2007, 614 σοβαρά υποσιτισμένα παιδιά κάτω των 5 ετών εισήχθησαν στα επισιτιστικά κέντρα των ΓΧΣ, από τα οποία 222 νοσηλεύτηκαν στη μονάδα εντατικής θεραπείας των ΓΧΣ. Από τον Απρίλιο του 2007, ομάδες των ΓΧΣ διένειμαν επίσης ανθρωπιστική βοήθεια (πλαστικά καλύμματα, μπιτόνια νερού, σαπούνι, κουνουπιέρες) σε περισσότερες από 17.000 εκτοπισμένες οικογένειες. Η τελευταία διανομή έλαβε χώρα στα τέλη Νοεμβρίου φτάνοντας σε περισσότερες από 3.000 οικογένειες. Κάθε μέρα, 90.000 λίτρα πόσιμου νερού διανέμονται στους εκτοπισμένους ανθρώπους από τις ομάδες μας.