fbpx Το ντόπιο προσωπικό των ΓΧΣ αποφασισμένο να προσφέρει τη βοήθειά του παρά τις προσωπικές απώλειες | msf.gr
prev
next

Languages

  • English
  • Ελληνικά

You are here

Το ντόπιο προσωπικό των ΓΧΣ αποφασισμένο να προσφέρει τη βοήθειά του παρά τις προσωπικές απώλειες

Haiti © Julie RemyΆρθρο - Από την Αλεσσάντρα Βίλας Μπόας - Παρά τις προσωπικές απώλειες που βίωσαν, μέλη του ντόπιου προσωπικού των Γιατρών Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ) συνεχίζουν να προσφέρουν επείγουσα βοήθεια στους δικούς τους ανθρώπους. Ο Δρ. Κριστόφ Φουρνιέρ, εκφράζει τα συλλυπητήρια τα αλλά και τις θερμές του ευχαριστίες.

 

Πορτ-ο-Πρενς - Ο Αϊτινός χειρουργός, Δρ. Φιλίπ Μπρουάρντ έχει εργαστεί με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα (ΓΧΣ) στο νοσοκομείο Τρινιτέ στο Πορτ-ο-Πρενς από το 2006. Το πρωί μετά το σεισμό , ήρθε να δουλέψει στη χειρουργική μονάδα τραυμάτων βρίσκοντας το μεγαλύτερο μέρος του νοσοκομείου να έχει καταρρεύσει. Δύο από τους συνεργάτες του και αρκετοί ασθενείς σκοτώθηκαν. Οι ΓΧΣ εκκένωσαν αμέσως το νοσοκομείο από τους επιζώντες στους οποίους συνέχισαν να περιθάλπουν έξω από αυτό, ενώ την ίδια στιγμή τραυματίες από τη γύρω περιοχή συνέρρεαν στο νοσοκομείο που υπήρχε πια. Ο Δρ. Μπρουάρντ εργάστηκε στη μονάδα εντατικής θεραπείας αυτή τη πρώτη μέρα: διέγνωσε τους βαριά ασθενείς που χρειαζόντουσαν άμεση ιατρική περίθαλψη. Από τη δεύτερη μέρα έκανε ακρωτηριασμούς σε ένα αυτοσχέδια χειρουργική μονάδα, καθώς όσες υπήρχαν μέσα στο νοσοκομείο δεν μπορούσαν πλέον να χρησιμοποιηθούν.

«Οι ασθενείς σε άγγιζαν ζητώντας συνεχώς την προσοχή,» θυμάται ο Μπρουάρντ. « Εδώ γιατρέ, σε παρακαλώ, μη με ξεχνάς!», έλεγαν. Κάνεις το καλύτερο δυνατό αλλά υπάρχουν πάντα τόσοι άνθρωποι που ζητούν τη βοήθειά σου. Ασφαλώς, είμαστε αναγκασμένοι να βάλουμε προτεραιότητες, αλλά ακόμα και, όταν φροντίζουμε έναν ασθενή, προσπαθούμε να παρηγορούμε τους υπόλοιπους μέσα από μια γλυκιά κουβέντα: «Μην ανησυχείς, δε θα σε ξεχάσουμε».

 Αντίθετα από τον Δρ. Μπρουάρντ, πολλά άλλα μέλη του ντόπιου προσωπικού έχασαν τα σπίτια και μέλη της οικογένειάς τους. Ο Τσαρλς Τζόσεφ, κοινωνικός λειοτυργός στο νοσοκομείο Μαρτισάν των ΓΧΣ, έχασε έναν ξάδερφο και το σπίτι του από το σεισμό. «Τώρα είμαστε στους δρόμους με τα παιδιά, τη γυναίκα, και όλους τους υπόλοιπους», λέει. «Έχω έρθει στη δουλειά επειδή πρόκειται για μια μεγάλη καταστροφή και είναι η δουλειά μου να βοηθήσω, είναι δουλειά όλων. Εάν υπάρχουν άνθρωποι που διακινδυνεύουν τις ζωές τους και έρχονται εδώ από άλλες χώρες για να θεραπεύσουν τους ανθρώπους που υποφέρουν εδώ, εγώ ως Αϊτινός πρέπει να κάνω το ίδιο».

Η δέσμευση και η σκληρή δουλειά του ντόπιου προσωπικού των ΓΧΣ είναι ζωτικής σημασίας αμέσως μετά το χτύπημα του σεισμού. Πριν το σεισμό, η οργάνωση είχε πάνω από 800 Αϊτινούς που εργάζονταν στα τρία νοσοκομεία στην πρωτεύουσα. Οι ΓΧΣ έχουν επιβεβαιώσει ότι τέσσερις από τους ντόπιους εργαζόμενους σκοτώθηκαν στο σεισμό και έξι ακόμα δεν έχουν καταμετρηθεί.

Ο Πρόεδρος του Διεθνούς Γραφείου των ΓΧΣ, Δρ. Κριστόφ Φουρνιέρ, ήρθε στο Πορτ-ο-Πρενς για να εκφράσει τα βαθιά του συλλυπητήρια στους Αϊτινούς συναδέλφους που συνέχισαν να εργάζονται παρά την τραγωδία που βιώνουν σε προσωπικό και εθνικό επίπεδο. «Θα ήθελα να σας πω ότι όλοι στους ΓΧΣ, σε όλο τον κόσμο, μοιράζεται τον πόνο και το θρήνο σας», είπε κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης με το ντόπιο προσωπικό στο νοσοκομείο Μαρτισάν. «Η σκέψη όλων είναι μαζί σας. Πολλοί από εσάς έχετε χάσει τα σπίτια, τους φίλους, μέλη της οικογένειάς σας. Και παρόλα αυτά, είστε όλοι εδώ για να σώσετε ανθρώπινες ζωές, να περιθάλψετε κόσμο. Εκ μέρους όλου του κινήματος των ΓΧΣ, θα ήθελαν να σας ευχαριστήσω και να σας πω ότι είμαστε όλοι μαζί και θα σας στηρίξουμε καθώς συνέρχεστε από αυτή την καταστροφή.»

Στους δρόμους του Πορτ-ο-Πρενς, οι άνθρωποι αγωνίζονται να συνεχίζουν τη ζωή τους ανάμεσα στα χαλάσματα. «Είμαστε όλοι συνηθισμένοι στους τυφώνες αλλά ένας σεισμός ήταν το τελευταίο πράγμα που περιμέναμε», εξηγεί ο Μπρουάρντ. «Θα χρειαστείς καιρός να επανέλθουμε. Αυτή η χώρα έχει υποστεί τεράστιες υλικές απώλειες, αλλά και πολύ μεγάλες ανθρώπινες απώλειες. Έχουμε χάσει κάποια θαυμάσια μυαλά, κάποιους εξαιρετικούς ανθρώπους που θα πρέπει να αντικατασταθούν και αυτό θα πάρει καιρό. Τι θα γίνει σε αυτή τη χώρα;», αναρωτιέται.