Μαυριτανία: σοβαρό ξέσπασμα χολέρας στο Νουακτσότ

Η κατάσταση επιδεινώνεται καθώς αυτή η ιδιαίτερα μεταδοτική ασθένεια εξαπλώνεται στις παραγκουπόλεις της πρωτεύουσας. Ο πρώτος καταυλισμός κατά της χολέρας, που τώρα έχει κλείσει, βρισκόταν νότια της πόλης, ενώ το σημερινό Κέντρο βρίσκεται στην καρδιά της παραγκούπολης που έχει πληγεί από την επιδημία. Με τους ανθρώπους να συνωστίζονται, με τα σκουπίδια στους δρόμους και με προβλήματα στην ύδρευση, ο έλεγχος της επιδημίας γίνεται ακόμα πιο δύσκολος.  
 
«Το πρώτο περιστατικό χολέρας στην περιοχή της πρωτεύουσας αναφέρθηκε σε ένα νοσοκομείο στο Νουακτσότ», εξηγεί η Μαρία Τερέζα ντε Μαγκελχάες Βιλένα, μέλος της Επείγουσας Ομάδας των ΓΧΣ. « Όταν φτάσαμε στη Μαυριτανία στα τέλη Ιουλίου για μία επισιτιστική έρευνα, καταγράψαμε 10 ασθενείς σε έναν πρόχειρα φτιαγμένο καταυλισμό κατά της χολέρας στο Ριγιάντ, στα νότια της πρωτεύουσας. Χωρίς ούτε ένα υπόστεγο για τον ήλιο, οι ασθενείς αγωνίζονταν να βρουν μια σκιά. Οι άνθρωποι έρχονταν και έφευγαν, η άμμος από το δρόμο ανακατευόταν με τους εμέτους των ασθενών, τα αποχωρητήρια είχαν γεμίσει ... Ήταν μία δραματική κατάσταση και έτσι οι περιφερειακές ιατρικές αρχές δέχτηκαν την προσφορά μας να τους βοηθήσουμε».  

© Jean Bourgeois/MSF

Οι ΓΧΣ λειτούργησαν ένα Κέντρο κατά της Χολέρας, κατασκεύασαν χώρους υγιεινής, βρύσες και σωλήνες αποχέτευσης και προσέλαβαν προσωπικό για την καθαριότητα και τη διαχείριση των απορριμμάτων. Τις επόμενες μέρες, κατέφθαναν καθημερινά μόνο δύο ή τρεις καινούργιοι ασθενείς. Όμως μία ξαφνική αύξηση των περιστατικών προκάλεσε την υποψία ότι είχε μολυνθεί το νερό. Την Κυριακή, 7 Αυγούστου, 137 νέοι ασθενείς έφτασαν στο Κέντρο. Οι περισσότεροι ήρθαν από την παραγκούπολη Ελ Μίνα, η οποία υπολογίζεται ότι έχει έναν πληθυσμό που ξεπερνά τους 100.000 κατοίκους.      

«Όταν έχεις να κάνεις με μία ασθένεια που μεταδίδεται από το νερό, το σύστημα ύδρευσης στη Μαυριτανία μπορεί να αποτελέσει μία σοβαρή πηγή μετάδοσης», λέει η Ντε Μάγκελχαες Βιλένα. «Το νερό μεταφέρεται μέσα σε σωλήνες σε κεντρικές δεξαμενές. Εκεί, οι πωλητές νερού το συλλέγουν, βάζοντάς το μέσα σε βαρέλια λαδιού των 200 λίτρων και το φορτώνουν στα γαϊδουράκια τους, για να το πουλήσουν από σπίτι σε σπίτι. Η περιοχή γύρω από τις δεξαμενές είναι υγρή και βρώμικη. Οι σωλήνες, που χρησιμοποιούν οι πωλητές νερού για να βάλουν το νερό μέσα στα βαρέλια τους, βρίσκονται όλη μέρα εκτεθειμένοι στη λάσπη. Και οι άνθρωποι που δεν έχουν χρήματα να αγοράσουν νερό από τους πωλητές, απλά πηγαίνουν και το παίρνουν με κουβάδες από τις δεξαμενές πληρώνοντας λιγότερα λεφτά».     

Υπάρχουν εκατοντάδες πωλητές νερού και θα ήταν αδύνατο να τους εκπαιδεύσεις και να τους πειθαρχήσεις όλους για να ακολουθούν τις συνθήκες υγιεινής στην παροχή νερού. Αντίθετα, οι ομάδες εκπαίδευσης έχουν αρχίσει να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι στο Ελ Μίνα, για να ενημερώσουν τον πληθυσμό για τους τρόπους αποφυγής της μόλυνσης και για να βοηθήσουν στην προσπάθεια ελέγχου εξάπλωσης της χολέρας.   

Παράλληλα, οι τοπικές αρχές λειτούργησαν ένα δεύτερο Κέντρο κατά της χολέρας, αυτή τη φορά μέσα στην παραγκούπολη, το οποίο γέμισε γρήγορα. Οι ΓΧΣ ενίσχυσαν το διεθνές προσωπικό τους με έμπειρους εθελοντές εξειδικευμένους σε θέματα ύδρευσης, υγιεινής και εφοδιασμού. Έτσι, η Ντε Μάγκελχαες Βιλένα μπόρεσε να ασχοληθεί με το ιατρικό και επιδημιολογικό κομμάτι της παρέμβασης. Το κύριο συμπέρασμά της είναι ότι η επιδημία σίγουρα θα επιδεινωθεί, πριν προλάβει να βελτιωθεί.    

«Η αύξηση του αριθμού των ασθενών που παρατηρήθηκε μετά τις 7 Αυγούστου σχετίζεται άμεσα με την περίοδο των βροχών. Είναι πολύ απλό: βρέχει περίπου μία φορά την εβδομάδα και μετά από δύο μέρες έρχονται στο Κέντρο πολλοί νέοι ασθενείς. Οι βροχές αναμένεται να συνεχιστούν για αρκετό καιρό ακόμα. Επίσης, βλέπουμε να έρχονται ασθενείς και από τις γειτονικές παραγκούπολεις, ειδικά από τη Σέβκα και το Αραφάτ. Από την εμπειρία που έχουμε αποκτήσει, γνωρίζουμε ότι το ποσοστό 1%, που σημαίνει ότι ένας στους εκατό κατοίκους μολύνεται από την ασθένεια στις περιοχές που έχουν πληγεί, υποδηλώνει το αποκορύφωμα μιας επιδημίας χολέρας.  Στην Ελ Μίνα αυτό το ποσοστό είναι τώρα στο 0,6%. Οπότε, με βεβαιότητα αναμένουμε ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο».    

Πολλές οργανώσεις συνεργάζονται με τους ΓΧΣ στον αγώνα κατά της ασθένειας. Μία τοπική οργάνωση, η AMAMI, παρέχει φαγητό στις οικογένειες που έχουν πληγεί. Διεθνείς οργανώσεις και η Ερυθρά Ημισέληνος της Μαυριτανίας διοργανώνουν καμπάνιες ενημέρωσης για τον πληθυσμό. Επίσης, τοπικές ομάδες της κοινότητας επισκέπτονται κάθε μέρα το Κέντρο Θεραπείας της χολέρας για να καταγράψουν τον τόπο προέλευσης των ασθενών έτσι ώστε να απολυμάνουν τα σπίτια τους.