ΛΔ Κονγκό: Η διεθνής κοινότητα έχει αποτύχει να διασφαλίσει την παροχή βοήθειας για τους αμάχους

Από τότε που άρχισε ξανά ο πόλεμος στα τέλη Αυγούστου, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και ζουν μέσα στο φόβο, αδυνατώντας να καλύψουν τις πιο βασικές ανάγκες επιβίωσης. 

Η διεθνής κοινότητα έχει αποτύχει να αντιμετωπίσει ως προτεραιότητα τις συνεχιζόμενες βίαιες συγκρούσεις στην περιοχή. Παρόλο που στη ΛΔ Κονγκό αυτή τη στιγμή έχει αναπτυχθεί μία από τις μεγαλύτερες ειρηνευτικές δυνάμεις παγκοσμίως, η ειρηνευτική δύναμη των Ηνωμένων Εθνών (MONUC), είναι προφανές ότι έχει αποτύχει να εκπληρώσει την αποστολή της να προστατεύσει τους αμάχους στο Βόρειο Κίβου.  

Οι περισσότερες αντιπροσωπείες του ΟΗΕ και οι μη-κυβερνητικές οργανώσεις έχουν επίσης αποτύχει να παράσχουν επαρκή ανθρωπιστική βοήθεια, τη στιγμή που η ήδη ολέθρια ανθρωπιστική κατάσταση επιδεινώνεται δραματικά. Παρά την παρουσία μεγάλου αριθμού ανθρωπιστικών οργανώσεων στην Γκόμα, την πρωτεύουσα της επαρχίας, πολύ λίγες από αυτές δραστηριοποιούνται στις περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο από τον πόλεμο.  

Πολλοί άνθρωποι που έχουν τώρα ανάγκη για βοήθεια, έχουν αναγκαστεί να τραπούν σε φυγή πολλές φορές στο παρελθόν. Επαλειμμένα έχουν χάσει τα σπίτια και τα υπάρχοντά τους, συχνά εξαιτίας λεηλασιών, και δεν έχουν πλέον τις δυνάμεις να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Εκτός από τις τεράστιες ανάγκες των αμάχων σε στέγη, τροφή, καθαρό νερό, ιατρική περίθαλψη και προστασία, ο κίνδυνος εξάπλωσης επιδημιών είναι μεγάλος, καθώς πολλές ιατρικές κλινικές έχουν λεηλατηθεί και αυτές.  

Κάποιοι από τους ανθρώπους που έχουν τραπεί σε φυγή έχουν καταφέρει να φτάσουν σε σχετικά οργανωμένους καταυλισμούς, ενώ άλλοι έχουν καταφύγει σε απομονωμένες περιοχές όπου επικρατεί κάποια ηρεμία ή σε οικογένειες που τους φιλοξενούν. Κάποιοι άλλοι έχουν απλά «εξαφανιστεί», έχουν κρυφτεί στο δάσος ή έχουν παγιδευτεί ανάμεσα στις εμπόλεμες ομάδες. «Βοηθούσαμε περισσότερους από 100.000 εσωτερικούς πρόσφυγες στο Νυαντζάλε (Nyanzale) και στο Καμπίτζο (Kabizo). Αλλά τώρα δεν έχουμε καμία ιδέα πού έχουν καταφύγει όλοι αυτοί οι άμαχοι τις τελευταίες δύο εβδομάδες», δηλώνει η Ανν Τέιλορ (Anne Taylor), επικεφαλής της αποστολής των ΓΧΣ στην Γκόμα. «Μόνο 25.000 άνθρωποι έχουν φτάσει στην Κάυνα (Kayna) και στην Κάνυαμπαγιόνγκα (Kanyabayonga). Πού είναι οι υπόλοιποι; Ανησυχούμε πάρα πολύ για την τύχη τους».      

Σε άλλες περιοχές, οι ΓΧΣ έχουμε βρει ομάδες ανθρώπων που έχουν για πρώτη φορά εγκαταλείψει τα σπίτια τους. Στο Νγκούνγκου (Ngungu) χιλιάδες άμαχοι ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες, χωρίς καμία ιατρική βοήθεια. Επίσης χιλιάδες άλλοι άμαχοι έχουν φτάσει στο Κιτσάνγκα (Kitchanga) κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων. «Είναι εξαιρετικά δύσκολο για εμάς να φτάσουμε σε αυτούς τους ανθρώπους λόγω της ανασφάλειας που επικρατεί στην περιοχή και επίσης επειδή μετακινούνται συνεχώς», λέει η Ανν Τέιλορ. «Αλλά δεν είναι αδύνατο. Απλά συνεχίζουμε τις προσπάθειες μέχρι να καταφέρουμε να τους εντοπίσουμε και να τους παράσχουμε την απαραίτητη βοήθεια. Ωστόσο γνωρίζουμε ότι προσφέρουμε πολύ λίγα για την αντιμετώπιση αυτής της ανθρωπιστικής καταστροφής, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι είναι απομονωμένοι».   

Στο Βόρειο Κίβου, οι ομάδες των ΓΧΣ εργάζονται αυτή τη στιγμή μέσα και γύρω από τις περιοχές Ρουτσούρου (Rutshuru), Νυαντζάλε, Κάυνα, Κανυαμπαγιόνγκα, Κιτσάνγκα, Μουέσο (Mweso) και Μασίσι (Masisi). Κινητές ιατρικές μονάδες πραγματοποιούν διερευνητικές αποστολές και παρέχουν ιατρική βοήθεια σε άλλες περιοχές, όπως το Νγκούνγκου στο Βόρειο Κίβου και το Μινόβα (Minova) στο Νότειο Κίβου. Στην περιοχή εργάζονται για τους ΓΧΣ 62 διεθνείς εθελοντές και 716 άτομα ντόπιο προσωπικό.