Στη Συνάντηση Κορυφής του 2000, στην Οκινάουα της Ιαπωνίας, οι χώρες της G8 υποσχέθηκαν δράση με τους εξής στόχους:
Στην ανακοίνωσή τους αναφερόταν ότι «θα εφάρμοζαν ένα φιλόδοξο σχέδιο για τις λοιμώδεις ασθένειες, κυρίως το HIV/AIDS, την ελονοσία και τη φυματίωση» μέσω, μεταξύ άλλων:
- «Δράσεων ώστε οι υπάρχουσες, οικονομικά αποδοτικές παρεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένων των σημαντικότερων φαρμάκων, των εμβολίων, των θεραπευτικών αγωγών και των προληπτικών μέτρων, να γίνουν ευρύτερα διαθέσιμες και προσιτές στις αναπτυσσόμενες χώρες»,
- «Της αντιμετώπισης του σύνθετου προβλήματος της πρόσβασης στα φάρμακα στις αναπτυσσόμενες χώρες και μέσω αξιολόγησης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι αναπτυσσόμενες χώρες σε αυτόν τον τομέα»,
- «Της ενίσχυσης της συνεργασίας στον τομέα της βασικής έρευνας και ανάπτυξης νέων φαρμάκων, εμβολίων και άλλων παγκόσμιων αγαθών που αφορούν στη δημόσια υγεία».
Όλα αυτά ήταν αισιόδοξα και ωραία λόγια, η υλοποίηση του μεγαλύτερου μέρους των οποίων δεν επιδιώχθηκε ποτέ. Οι υποσχέσεις δεν πήραν τη μορφή χρηματοδότησης και υποστήριξης για προγράμματα σχεδιασμένα να σώσουν ζωές.
Οι επόμενες Σύνοδοι Κορυφής των G8 δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να αποδυναμώνουν αυτές τις δεσμεύσεις. Εάν κάτι είναι βέβαιο, είναι ότι η πολιτική βούληση φαίνεται να μειώνεται αντί να αυξάνεται:
- το Παγκόσμιο Ταμείο για την Καταπολέμηση του AIDS, της Φυματίωσης και της Ελονοσίας στερείται οικονομικών πόρων
- δεν αντιμετωπίζεται η έλλειψη έρευνας και ανάπτυξης για «ξεχασμένες ασθένειες» όπως η Ασθένεια του Ύπνου, η κάλα-αζάρ, η ασθένεια Τσάγκας, η ελονοσία, η φυματίωση και το HIV/AIDS.
- Οι αναπτυσσόμενες χώρες κάτω από την πίεση ορισμένων κρατών- μελών της G8, αναγκάζονται να υπογράψουν εμπορικές συμφωνίες που περιορίζουν την πρόσβασή τους σε προσιτά βασικά φάρμακα.
Οι ΓΧΣ καλούν τις χώρες της G8 να ανανεώσουν τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν πέρυσι στο γαλλικό Εβιάν καθώς από τότε δεν έχει γίνει τίποτε.
Ανάληψη δράσης σημαίνει:
- Πλήρης χρηματοδότηση του αγώνα κατά των σημαντικότερων λοιμωδών νόσων μέσω του Παγκόσμιου Ταμείου για την Καταπολέμηση του AIDS, της Φυματίωσης και της Ελονοσίας και μέσω άλλων χρηματοδοτικών μηχανισμών, με παράλληλη εξασφάλιση ότι οι πόροι θα χρησιμοποιούνται με σύνεση και με συντονισμένο τρόπο, ώστε να έχει περίθαλψη ο μεγαλύτερος δυνατός αριθμός ανθρώπων με αποτελεσματικά, προσιτά και εύκολα στη χρήση τους φάρμακα,
- Αύξηση της έρευνας και ανάπτυξης νέων βασικών φαρμάκων, διαγνωστικών μεθόδων και εμβολίων για «ξεχασμένες ασθένειες» όπως η Ασθένεια του Ύπνου, η κάλα-αζάρ, η ασθένεια Τσάγκας, η ελονοσία, η φυματίωση και το HIV/AIDS. Παράλληλη πολιτική και οικονομική υποστήριξη για καινοτομικές στρατηγικές που θα εξασφαλίσουν ότι η έρευνα και η ανάπτυξη θα καθοδηγούνται από τις πραγματικές ανάγκες,
- Διασφάλιση ότι οι ανάγκες της δημόσιας υγείας θα έχουν προτεραιότητα έναντι των εμπορικών συμφερόντων σε διεθνείς διαπραγματεύσεις για το εμπόριο (συμπεριλαμβανομένων περιφερειακών και διμερών συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου), ώστε η πνευματική ιδιοκτησία να μη συνιστά πλέον εμπόδιο για την πρόσβαση στα φάρμακα,
- Εξασφάλιση ότι τα υπάρχοντα φάρμακα θα είναι προσιτά σε αυτούς που τα χρειάζονται, με την υποστήριξη ενός συστήματος τιμολόγησης που θα βασίζεται στην ισότητα και θα εστιάζεται στον ανταγωνισμό από τα αντίγραφα φάρμακα. Παράλληλη εγκατάλειψη των ευκαιριακών προσπαθειών αύξησης της πρόσβασης στα φάρμακα, που περισσότερο προστατεύουν τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών παρά τις ζωές των ανθρώπων στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Τον περασμένο χρόνο:
- 3 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από AIDS και πέντε εκατομμύρια μολύνθηκαν από τον HIV
- 2,5 έως 3 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από φυματίωση και 8 εκατομμύρια ασθένησαν από την ίδια αρρώστια, και
- 1 έως 2 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από ελονοσία και 300 έως 500 εκατομμύρια ασθένησαν από αυτήν.
