Η μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας υπό την προστασία όπλων δεν μπορεί να θεραπεύσει τις πληγές

Από τα τέλη Αυγούστου που κλιμακώθηκαν οι συγκρούσεις μεταξύ των ανταρτών του Λοράν Νκούντα και των στρατιωτικών δυνάμεων της χώρας, εκτιμάται ότι περισσότεροι από 250.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να τραπούν σε φυγή.  Οι ομάδες των ΓΧΣ βρίσκονται στο πλευρό των αμάχων προσφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια και ιατρική περίθαλψη. Ωστόσο, τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν είναι πολύ μεγάλα.

Πρόσφατα, στάλθηκε στην περιοχή ανθρωπιστική βοήθεια υπό την ένοπλη προστασία των δυνάμεων των Ηνωμένων Εθνών.   

«Η μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας υπό την προστασία όπλων μπορεί να βελτιώνει την πρόσβαση για τις οργανώσεις παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, αλλά, όταν η προστασία προέρχεται από δυνάμεις του ΟΗΕ που έχουν εμπλακεί στις πρόσφατες συγκρούσεις, στην ουσία διακινδυνεύει να περιορίσει την πρόσβαση στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη», λέει η Αν Τέιλορ (Anne Taylor), επικεφαλής αποστολής των ΓΧΣ στην Γκόμα. «Υπάρχει ο κίνδυνος να χρησιμοποιηθεί αυτή η βοήθεια από πολιτικούς ή στρατιωτικούς παράγοντες και να θεωρηθούν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις ως συμμέτοχες στη σύγκρουση».    

Η μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας με τη συνοδεία στρατού μπορεί επίσης να θολώσει τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην ανθρωπιστική βοήθεια και την πολιτικο-στρατιωτική δράση. Οι ΓΧΣ τονίζουμε τη σημασία της διατήρησης αυτής της κρίσιμης διάκρισης στην ασταθή περιοχή του Κίβου.    

«Οι ΓΧΣ παρέχουμε ιατρική περίθαλψη σε όλους τους ασθενείς χωρίς καμία διάκριση», αναφέρει η Αν Τέιλορ. «Χάρη στην ουδετερότητά μας, οι ομάδες μας έχουν τη δυνατότητα να πηγαίνουν όπου υπάρχει ανάγκη για βοήθεια και όχι όπου τις καθοδηγούν. Οι ΓΧΣ παρέχουμε βοήθεια χωρίς ένοπλη συνοδεία».  

Δεν είναι μόνο επικίνδυνη η μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας υπό την προστασία όπλων, αλλά και περιορισμένη, καθώς η βοήθεια αυτή αποτυγχάνει να φτάσει σε μεγάλες περιοχές που έχουν πληγεί από τις συγκρούσεις και τους εκτοπισμούς. Υπάρχει άμεση ανάγκη για παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας σε ευρεία κλίμακα. 

Η πρόσφατη κλιμάκωση της βίας στο Βόρειο Κίβου έφερε πάλι τη Λ.Δ. Κονγκό στο κέντρο της παγκόσμιας προσοχής, ωστόσο οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι πληθυσμοί στην περιοχή δεν αποτελούν κάτι καινούριο. Εδώ και χρόνια οι ομάδες των ΓΧΣ έχουν γίνει μάρτυρες εκτεταμένων και επαναλαμβανόμενων εκτοπισμών των ανθρώπων που ζουν σε όλη την επικράτεια του Βόρειου Κίβου.

Η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που υπογράφτηκε τον Ιανουάριο δεν μπόρεσε να βάλει ένα τέλος στην ανθρώπινη δυστυχία των κατοίκων. Οι εχθροπραξίες που ξέσπασαν στα τέλη Αυγούστου επιδείνωσαν ακόμα περισσότερο τις συγκρούσεις που μαίνονταν στην περιοχή εδώ και αρκετό καιρό.  

Η σύγκρουση στην περιοχή του Κίβου έχει εξαπλωθεί πολύ πιο μακριά από την Γκόμα και το Ρουτσούρου. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων, εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι έχουν τραπεί σε φυγή προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Οι ΓΧΣ ανησυχούμε ιδιαίτερα για τους αμάχους που βρίσκονται γύρω από το Ρουτσούρου, το Κάυνα (Kayna), το Νυαντζάλε (Nyanzale) και το Μασίσι (Masisi), οι οποίοι έχουν άμεση ανάγκη για νερό, τρόφιμα, ιατρική περίθαλψη και είδη πρώτης ανάγκης.

Είναι απαραίτητο να βρεθεί μία πολιτική λύση αλλά και να δοθεί επαρκής ανθρωπιστική βοήθεια. Ωστόσο, το ένα δεν μπορεί να υποκαταστήσει το άλλο και σίγουρα η πολιτική και η ανθρωπιστική δράση δεν θα πρέπει να συγχέονται. Όταν γίνεται κάτι τέτοιο, τίθεται σε κίνδυνο η ουδετερότητα των ανθρωπιστικών οργανώσεων και η ικανότητά τους να παρεμβαίνουν σε περιοχές που ελέγχονται από τις αντιμαχόμενες πλευρές.

Παρά τη συνεχιζόμενη ανασφάλεια, οι ΓΧΣ εξακολουθούμε να παρέχουμε βοήθεια σε πόλεις που έχουν πληγεί από τις συγκρούσεις, όπως το Ρουτσουρου, το Κάυνα, το Μασίσι, το Κιτσάνγκα (Kitchanga) και το Μουέσο (Mweso). Σε όλη αυτή την περιοχή, οι ΓΧΣ περιθάλπουμε τραυματίες και ασθενείς που υποφέρουν από χολέρα, παρέχουμε βασική ιατρική περίθαλψη και διανέμουμε πόσιμο νερό και είδη πρώτης ανάγκης στους εσωτερικούς πρόσφυγες και τους κατοίκους της περιοχής.