Φιλιππίνες: Άρχισε η περίθαλψη ασθενών από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα

“Μεγάλο μέρος της παρέμβασης αφορά στην αντιμετώπιση των τραυμάτων που σχετίζονται με τον τυφώνα, και που μολύνθηκαν”, αναφέρει  ο γιατρός  Johan Von Stroebe που έφτασε χτες στην περιοχή μαζί με την υπόλοιπη ομάδα. “Έχουμε διενεργήσει  25 μικροεπεμβάσεις από χτες και η ουρά με ασθενείς με πνευμονία και διάρροια μεγαλώνει”.

Στην πόλη Guiuan όλα σχεδόν τα κτίρια έχουν καταστραφεί και το τοπικό νοσοκομείο δεν λειτουργεί. Οι πιο σοβαρά τραυματισμένοι έχουν μεταφερθεί εκτός της περιοχής. Πολύ σύντομα, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα θα είναι σε θέση να παρέχουν νερό και υπηρεσίες υγιεινής ενώ θα συνδράμουν παρέχοντας και υλικά για πρόχειρη στέγαση στα θύματα του τυφώνα. Την Παρασκευή άλλα μέλη της ομάδας, πετώντας με ελικόπτερο, θα αξιολογήσουν τις ανάγκες στα κοντινά, μικρότερα, νησιά. Αν οι συνθήκες το επιτρέψουν, θα ξεκινήσουν να χρησιμοποιούν σκάφη για να οργανώσουν κινητές μονάδες στα νησιά αυτά και κατά μήκος της ακτής του ανατολικού Samar.

Μετά από προσπάθειες αρκετών ημερών για να φτάσουν οι ομάδες και τα εφόδια στην πόλη Τακλομπάν στην επαρχία Leyte, μια ομάδα 6 ατόμων κατάφερε τελικά να φτάσει και ξεκίνησε να δουλεύει για να στήσει ένα πρόχειρο «φουσκωτό» νοσοκομείο που θα είναι έτοιμο τις επόμενες ημέρες. Η ομάδα επισκέφτηκε και το νοσοκομείο του Palo, νοτιοανατολικά της πόλης Τακλομπάν, που έχει επίσης υποστεί σοβαρές κατασροφές από τον τυφώνα.

Το προσωπικό των Γιατρών Χωρίς Σύνορα που αξιολόγησε τις ανάγκες στο Ormoc, στο δυτικό Leyte, είδε μια πόλη με σχεδόν όλα τα κτίρια κατεστραμμένα. Το νοσοκομείο που πριν τον τυφώνα διέθετε 200 κλίνες, σήμερα μπορεί να λειτουργήσει μόνο με 25 κλίνες για τα επείγοντα περιστατικά. Η ίδια ομάδα θα αξιολογήσει και την περιοχή μεταξύ Ormoc και Τακλομπάν ενώ μια άλλη, θα αξιολογήσει τις ανάγκες στο νοτιότερο τμήμα της επαρχίας Leyte.

Ομάδα των Γιατρών Χωρίς Σύνορα που έφερε σε πέρας αποστολή εκτίμησης αναγκών από αέρος (με ελικόπτερο) διαπίστωσε ότι σχεδόν η μισή πόλη Roxas, στην επαρχία Capiz στο νησί Panay έχει υποστεί εκτεταμένες καταστροφές. Η ομάδα θα συνεχίσει την αποστολή εκτίμησης στα μικρότερα χωριά  γύρω από την Roxas, ενώ μια άλλη ομάδα που αποτελείται από δύο νοσοκόμες, έναν τεχνικό και έναν ειδικό για την εξυγίανση νερού και τις υπηρεσίες υγιεινής, θα πετάξει από την Μανίλα στο Iloilo κι από κει θα προσπαθήσει να φτάσει στις κοινότητες San Dionisio, Estancia και Balasan, στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού Panay.

Οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα μέχρι στιγμής αντιμετωπίζουν τεράστια υλικοτεχνικά εμπόδια τα οποία προκλήθηκαν από τη σφοδρή καταιγίδα. Οι περιοχές που επλήγησαν από τον τυφώνα απλώνονται σε περιοχή πολύ μεγάλου εύρους. Πολλοί από τους κεντρικούς δρόμους και τα αεροδρόμια είναι είτε κατεστραμμένα και κλειστά, είτε γεμάτα συντρίμμια. Μερικοί διάδρομοι προσγειώσεως είναι πολύ μικροί για τα μεγάλα αεροπλάνα  ενώ και η ηλεκτρική ενέργεια και οι προμήθειες καυσίμων είναι πολύ περιορισμένες. Εξαιτίας όλων αυτών, είναι δύσκολο να παραδοθούν τα  απαραίτητα φορτία στις ποσότητες που απαιτούνται  προκειμένου να λειτουργήσουν τα προγράμματα και να παρέχονται υπηρεσίες υγείας.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα κατά συνέπεια διερευνούν όλα τα πιθανά ενδεχόμενα και όλα τα μεταφορικά μέσα που μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να φτάσουν προσωπικό και προμήθειες εκεί που πρέπει να φτάσουν, παρέχοντας βοήθεια στις πληγείσες περιοχές και ιδιαίτερα στις πιο απομακρυσμένες περιοχές, μακριά από το κέντρο της συνολικής προσπάθειας για την παροχή βοήθειας.

“Όταν πέφτουμε πάνω σ' ένα εμπόδιο και το σχέδιο Α δεν λειτουργεί, πρέπει να προχωρήσουμε στο σχέδιο Β ή το σχέδιο Γ, ή σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και στο σχέδιο Δ ή Ε" , αναφέρει η Νατάσα Ρέγιες, γιατρός και συντονίστρια της επείγουσας παρέμβασης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο Σεμπού. "Πρέπει να σκεφτόμαστε εκτός των συνηθισμένων πρακτικών και να είμαστε δημιουργικοί  γιατί υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται βοήθεια. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα ανταποκρίνονται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έτσι έχουμε λειτουργήσει μέχρι σήμερα και το ίδιο πρέπει να κάνουμε τώρα και μάλιστα το συντομότερο δυνατό."

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, για παράδειγμα, κατάφεραν να προσγειώσουν  φορτηγά αεροπλάνα στο αεροδρόμιο της Σεμπού, της μεγαλύτερης πόλης της περιοχής και να χρησιμοποιήσουν μικρότερα σκάφη -αεροπλάνα, ελικόπτερα και πλοιάρια- για να στείλουν μικρές ομάδες να αξιολογήσουν την ιατρική και ανθρωπιστική κατάσταση στις γύρω πόλεις και τα νησιά.

Η ανταπόκριση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα θα διαφέρει από περιοχή σε περιοχή, ανάλογα με την κατάσταση. Αλλά η υποστήριξη των τοπικών νοσοκομείων, πολλά από τα οποία έχουν καταστραφεί, καθώς και η λειτουργία κινητών ιατρικών κλινικών για να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες των πλέον απομονωμένων πληθυσμών, αποτελούν σαφή προτεραιότητα. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη δημιουργία κινητών κόμβων ή "βάσεων" πάνω στα πλοιάρια που μπορούν να μετακινούνται από το ένα μέρος στο άλλο, ανάλογα με τις ανάγκες. Σε όλες τις περιοχές, ανεξάρτητα από τα εμπόδια, οι ομάδες θα συνεχίσουν να αναζητούν τρόπους για να φθάσουν σε αυτούς που έχουν ανάγκη.