Αϊτή: Βασικό πρόβλημα παραμένει η χολέρα

Στο Πορτ ο Πρενς, περισσότεροι από 350.000 επιζώντες του σεισμού στεγάζονται ακόμη σε καταυλισμούς, και πολλές χιλιάδες ζουν σε παραγκουπόλεις, με άθλιες συνθήκες υγιεινής, εκτεθειμένοι στην ασθένεια. Ο πληθυσμός δεν έχει τα μέσα να εφαρμόσει τους κανόνες υγιεινής ώστε να προστατευτεί. Ο Wilseme ζει σε έναν καταυλισμό για σχεδόν τρία χρόνια. «Ζούμε σε δύσκολες συνθήκες, χωρίς καθαρό νερό και σαπούνι. Γνωρίζουμε ότι κινδυνεύουμε να μολυνθούμε από τη χολέρα αλλά δεν διαθέτουμε τα μέσα που χρειαζόμαστε για να προστατευτούμε από την ασθένεια».

Από την αρχή του χρόνου, περισσότεροι από 12.000 ασθενείς με χολέρα έχουν δεχθεί περίθαλψη στα πέντε κέντρα αντιμετώπισης της χολέρας που λειτουργούν οι MSF στο Πορτ ο Πρενς και τη Leogane, μια πόλη περίπου 30 χλμ δυτικά της πρωτεύουσας. «Έχουμε μείωση των ασθενών, συγκριτικά με τους 35.000 που είχαμε περιθάλψει την ίδια περίοδο το 2011 στο Πορτ ο Πρενς», υποστηρίζει ο Oliver Schulz, επικεφαλής αποστολής των MSF στην Αϊτή. «Συνεχίζουμε να βλέπουμε κατά μέσο όρο 250 καινούρια περιστατικά κάθε εβδομάδα και αυτός είναι μεγάλος αριθμός», δηλώνει με ανησυχία.

Η μειωμένη διεθνής χρηματοδότηση περιορίζει την ανταπόκριση των ανθρωπιστικών οργανώσεων που εργάζονται στον τομέα της παροχής ιατρικής φροντίδας και της πρόσβασης σε καθαρό νερό και υγιεινές συνθήκες. «Φέτος, οι MSF έπρεπε να κρατήσουμε ανοιχτά τα περισσότερα κέντρα μας για την αντιμετώπιση της χολέρας κατά τη διάρκεια όλης της χρονιάς γιατί η χολέρα κάθε άλλο παρά ελέγχεται. Τα μέτρα για να αποφευχθεί και να αντιμετωπιστεί η χολέρα ακόμα δεν είναι επαρκή», υποστηρίζει ο Schultz. Στην πραγματικότητα, η ικανότητα ανταπόκρισης του υπουργείου Υγείας παραμένει εξαιρετικά περιορισμένη δύο χρόνια μετά την έναρξη της επιδημίας. Ως αποτέλεσμα, κατά τη διάρκεια της πιο πρόσφατης έξαρσης τον περασμένο Μάιο, οι MSF περιέθαλψαν περισσότερο από το 70% του συνολικού αριθμού των ασθενών στο Πορτ ο Πρενς. Ο Wilseme είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις: «Πήγα στο δημόσιο νοσοκομείο, αλλά μου είπαν ότι δεν μπορούν να με περιθάλψουν και με έστειλαν σε ένα κέντρο αντιμετώπισης της χολέρας των MSF, όπου και με περιέθαλψαν».

Μόνο τα μακρόπνοα έργα στον τομέα της παροχής νερού και της υγιεινής μπορούν να περιορίσουν τη χολέρα. «Αυτό θα πάρει χρόνο και αυτός είναι ο λόγος που η ιατρική φροντίδα των ασθενών με χολέρα παραμένει κύρια πρόκληση που οι αρχές της χώρας θα πρέπει να αντιμετωπίσουν αμέσως», εξηγεί ο Schultz. Η χολέρα είναι μία ασθένεια που αντιμετωπίζεται εύκολα αλλά είναι πολύ σημαντικό τα συγκεκριμένα κέντρα αντιμετώπισης να είναι προσβάσιμα και οι ασθενείς να πηγαίνουν σε αυτά το γρηγορότερο δυνατό, μετά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων. Χωρίς επαρκή θεραπεία, ο ασθενής μπορεί να χάσει τη ζωή του μέσα σε λίγες ώρες. Απλά μέτρα όπως το να περιληφθεί η αντιμετώπιση της χολέρας στις υπηρεσίες που προσφέρονται από τις ιατρικές δομές της χώρας θα περιόριζαν την ασθένεια και θα διευκόλυναν στο μέλλον την πρόσβαση των ασθενών στη θεραπεία.

Ακολούθως, οι MSF παραμένουν σε εγρήγορση προκειμένου να υποστηρίξουν τις αρχές υγείας της χώρας κατά τη διάρκεια των περιόδων αιχμής και να παρέχουν τεχνική υποστήριξη στις δομές υγείας με σκοπό να διευκολύνουν την ενσωμάτωση και την αντιμετώπιση της χολέρας.